انقلاب صنعت تاکسی های اینترنتی برای رعایت فاصله اجتماعی در دنیای پساکرونا

مقدمه

کرونا دنیا را تکان داد. تکانی کم سابقه. در اوایل شیوع این ویروس ناخوانده، ترس از ابتلا آن همه را وحشت زده کرده بود. در آن زمان ایده ای برای جلوگیری از شیوع ویروس از طریق پرداخت های الکترونیکی مطرح کردیم که در بعضی فروشگاه ها می توانستید اجرا شدن آن سیستم را توسط پوز های اپلیکیشن آپ ببینید. اما هم اکنون به نظر می رسد که شهر تهران از موج اول وضعیت قرمز شیوع عبور کرده است و به دوران پساکرونا وارده شده ایم. دانشگاه ها باز خواهند شد، مدارس به صورت محدود، اقلامات دولتی مثل دفاتر پیشخوان دولت که برای کاهش و جلوگیری از خطر، چندتا یکی شده بودند (که مصادف با فراگیری بورس در بین مردم و نیاز به احراز هویت حضوری، خود عامل تجمع بسیار زیاد مردم و افزایش شدید خطر ابتلا به ویروس شده بود و اکنون که بحران کرونا را پشت سر گذاشته ایم ایده احراز هویت حضوری مطرح شده است !…) . هرچند اخبار امیدوار کننده ای از تلاش های ساخت واکسن و یا درمان این میهمان ناخوانده جدید به گوش می رسد اما بسیاری معتقدند که کرونا به این سادگی ها از میان ما نخواهد رفت. اگر چنین باشد، هنوز مشکلات جدی پیش رویمان است.

تعریف مسئله

به دوران پسا کرونا خوش آمدید! دنیایی که افراد پس از بعد از وقفه ای چند ماهه به کار خود ادامه می‌دهند، دانشگاه ها و ادارات بازگشایی می شود و افراد به زندگی روز مره خود باز می‌گردند اما با این تفاوت که فاصله گذاری اجتماعی نیز باید رعایت شود اما چه کسی در این بازی یکی از مهم ترین و پای ثابت ترین نقش های انقال ویروس را به عهده خواهد داشت؟ حمل و نقل عمومی! هرجایی که در آن افراد حضور داشته باشند ویروس هم وجود دارد و بعضا حتی اگر فردی در آن جا حضور نداشته باشد امکان وجود ویروس (از قبل) هست. حتی اگر از سرویس های تاکسی اینترنتی استفاده کنید حداقل با یک نفر راننده در تماس خواهید بود. مگر اینکه در تمام مدت فاصله گذاری اجتماعی بین مسافر و راننده با پروتکل های بهداشتی رعایت شود و پرداخت کرایه نیز به صورت الکترونیکی انجام شود که هم اکنون برخی از رانندگان درمانده همین کار را می‌کنند.

اما شاید راهکار دیگری هم وجود داشته باشد که

  • هم به صاحب های ماشین اجازه دهد که با اجاره دادن روزانه ماشین خود بدون صرف زمانی برای رانندگی کسب درآمد داشته باشند.
  • و هم به مسافران نگران از حفظ فاصله اجتماعی در استفاده از سیستم حمل و نقل فعلی اجازه دهد که سفری امن و به دور از تعامل با دیگر افراد داشته باشند.

ایده راه حل

این ایده می تواند به عنوان یک استارتاپ مستقل و جدید یا به عنوان یک راه کار برای کارآفرینی سازمانی در شرکت تاکسی اینترنتی و یا حتی خودرو سازی ها باشد.

بیدود را فرض کنید اما به جای دوچرخه از ماشین استفاده کنید. یا در اسنپ و تپسی خود مسافر را جایگزین راننده کنید. خودرو های مختلفی در کوچه پس کوچه ها و یا ایستگاه های اختصاصی در سطح شهر آماده استفاده هستند که هر مسافری که گواهی نامه و سابقه جرائم رانندگی او بررسی شده باشد، می تواند با استفاده از گوشی موبایل خود درخواست داده ، ماشین های اطراف را پیدا و انتخاب کرده و در نهایت به استفاده از آن ماشین برای رانندگی تا مقصد خود بپردازد.

دسته بندی خودروها

ماشین هایی که در این سامانه استفاده خواهند شد به دو بخش تقسیم می شوند:

  1. ماشین هایی که صاحبان آنها مردم عادی هستند که در نقاط مختلف شهر پراکنده هستند
  2. ماشین هایی که خود پلتفرم تاکسی اینترنتی مالک آنهاست و در ایستگاه های خاصی که در مناطق پرتردد شهر واقع هستند در دسترس خواهند بود

استفاده از ماشین های دسته اول نیازی به تغییر تکنولوژیکی در ساختار فعلی فرآیند استفاده ندارد و صرفا مسافر پس از درخواست، سوئیچ را از صاحب ماشین گرفته و به سفر خود می پردازد. حتی می توان واسطی امین که از کارمندان پلفترم می باشد برای نگهداری از سوئیچ ماشین ها تعریف کرد که در مقصد تعیین شده توسط مسافر، ماشین و سوئیچ آن را تحویل گرفته و به مسافر دومی که مقصد او، مبدا مسافر اول است، تحویل دهد.

اما برای دسته دوم، اگر بخواهیم ماشین های این دسته را هم به روش کلاسیک اجاره دهیم می‌توان پارکینگ هایی در نقاط پرتردد شهر به عنوان ایستگاه های پلتفرم پیش بینی کرد که مشابه پارکینگ های فعلی که ماشین های حمل شده با جرثقیل را نگهداری می‌کنند، افرادی وظیفه امانت داری از ماشین های پلتفرم و سوئیچ آن را بر عهده داشته باشند.

در استفاده مدرن از ماشین های دسته دوم نیاز است تا خودرو ها را با استفاده از فناوری های iot خودرو را به قفل های هوشمند و متصل به اینترنتی تجهیز کنند که مسافران بتوانند همچون دوچرخه های بیدود با گوشی خود قفل آنها را باز کرده و به استفاده از آن بپردازند. مسترکارت با همکاری جنرال موتورز هم بر روی راه حل این مسئله کار می کند. در نهایت می تواند سیستم دزدگیر اینترنتی برای ماشین ها متصور شد که پس از احراز هویت درخواست کننده و بر اساس نزدیکی کاربر به ماشین و با استفاده از NFC قفل ماشین را برای او باز کند. در این حالت می‌توان ماشین ها را در سطح شهر و خارج از ایستگاه های تعبیه شده نیز استفاده کرد

این پلتفرم اینترنتی می‌تواند برای کاهش 15% الی 20% هزینه مورد نیاز برای شروع از خرید خودرو های دسته دوم در مراحل اولیه معرفی به بازار استفاده کند.

چالش ها و فرصت ها

حال که ایده اصلی را مطرح کرده ایم به چالش ها و فرصت های آن میپردازیم.

فرصت ها:
  • کاهش ترافیک: در نگاه اول به نظر می‌رسد که این مسئله موجب افزایش تعداد خودرو های تک سرنشین شود اما با نگاهی عمیق تر می‌توان به این نتیجه رسید که پلتفرم فوق موجب کاهش نیاز به خرید خودرو های شخصی و در نهایت کاهش تعداد مجموع خودرو های موجود سطح شهر خواهد شد و در نهایت تاثیر به سزایی در کاهش نیاز به جای پارک خواهد گذاشت، چرا که خودرو مورد نظر پس از رساندن مسافر اول به مقصد، راهی سفر مسافر دوم خواهد شد و مدت زمان زیادی پارک نخواهد ماند
  • کاهش هزینه حمل و تاکسی های اینترنتی: ظهور این پلتفرم می‌تواند پاسخ گوی نیاز حمل و نقل بخش اعظمی از جامعه (مانند کارمندان، دانشجویان، معلمان و غیره) باشد که در پلتفرم های فعلی تاکسی های اینترنتی پاسخ داده نمی‌شوند. حذف راننده از سامانه تاکسی اینترنتی فعلی می‌تواند با کاهش 20% الی 30% قیمت همراه شود و تقاضا برای سامانه های مشابه را نیز کاهش دهد که در نتیجه این رقابت کاهش قیمت کلی خدمت حمل و نقل خواهد بود.
  • کاهش قیمت خودرو: پاسخ گویی به گستره بیشتری از نیاز حمل و نقل مسافران می‌تواند موجب تشدید اثر فعلی پلتفرام های تاکسی اینترنتی فعلی بر کاهش تقاضا برای خرید خودرو و در نهایت موجب کاهش قیمت خودرو شود.
  • کاهش مصرف بنزین و آلودگی هوا: به طور میانگین مسافران به جای استفاده از خودرو های شخصی، از خودرو های کم مصرف تر استفاده خواهند کرد که به طول کلی به علت بازبینی مرتب وضعیت فنی بهتری هم برای مصرف بهینه سوخت خواهند داشت. استفاده از خودرو های دوگانه سوز وحتی آب سوز هم می‌تواند این دست آورد را تقویت کند.
  • کاهش هزینه های زنجیره تامین و خدمات فنی خودرو ها به وسیله همکاری با شرکت های خودرو سازی
  • رعایت فاصله اجتماعی در دنیای کرونایی با جایگزینی راننده با مسافر
  • شکل گیری بازار های ثانویه: فردی که رانندگی بلد باشد اما ماشین نداشته باشد هم می‌تواند در نقش تاکسی های خطی از طریق این پلتفرم کسب درآمد کند.
  • دریافت هزینه بیمه خودرو از مسافران
  • کاهش جرایم رانندگی : با استفاده از برنامه نصب شده روی ماشین و گوشی موبایل راننده می توان سرعت راننده را در هر لحظه کنترل کرد و در صورت تخطی به طور خودکار برای راننده امتیاز منفی ثبت کرد
  • فرآیند راحت تر اخذ مجوز های لازم به علت ضرورت های ناشی از کرونا که ممکن است در شرایط عادی سخت تر باشند
چالش ها:
  • امکان استفاده ناصحیح از خودرو همچون مشکلات دیگر پلتفرم های حمل و نقل اینترنتی
  • نیاز به کاربران زیاد پتلفرم برای اثر بخشی که خود می‌تواند فرصتی برای رهبران بازار تاکسی های اینترنتی باشد
  • چگونگی احراز هویت رانندگان در هنگام استفاده از خودرو
  • اهمیت بازبینی فنی مرتب خودرو توسط مالکان
  • دعاوی حقوقی 3 طرفه در تصادفات

در عصر کنونی دنیا به سمت استفاده از راهکار aas (به عنوان سرویس) حرکت می کند چرا که صرفه زمانی و اقتصادی بیشتری دارد. بحران کرونا همزمان که تهدیدی برای سلامت جامعه بشری بود، توفیق اجباری برای حرکت به سوی استفاده کاربردی تر تکنولوژی در زندگی روزمره و حتی تغییر سبک زندگی بوده است، تهدیدی که خیلی ها توانستند آن را به فرصت تبدیل کنند. ایده معرفی شده می‌تواند در همین مسیر قدم بردارد و راهکاری برای تبدیل چالش پیش روی حمل و نقل عمومی در شهر ها به فرصتی برای کشف یا ایجاد بازاری جدید باشد.

با تشکر از نرگس صدفی برای ویرایش و بازبینی / عکس ساخته شده توسط freepik

مطالب دیگر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *